Grafit84

mihau

"Bo mamy tu Meksyk o jakim dziś nie śnisz"

Wreszcie się udało, 49 odcinek już jest. Kiedy będzie 50? no mam nadzieję że niedługo. Tymczasem jest co jest. Proszę komentować, pytać, wymyślać, robić miny zdradzające całkowite niezrozumienie tematu - wszystko postaramy się wyjaśnić.

qbos

skad sie muminek wzial ? mamy tu mekstyk ... 52 debiec .. Razz

czarnanna

ah oh co tu dużo gadać, Mumin bardzo mi sie spodobał Smile

mam do niego sentyment, moja ulubiona bajka chyba, ale w obecnym miejscu i czasie jednak wole takie wcielenie jego Smile

i nie gadaj że jesteśmy cierpliwi czy coś, bo mi tam pasuje czas aktualizacji, w końcu chodzi o Twoje dobro, żebyś się nie napracował prawda Wink

mihau

szymonc · Gość

To scisla czolowka komiksu polskiej sieci, wlasciwie to nie znam lepszego. Gratulacje autorze!
Uwazaj z peyotlem Wink

unka

no, no. pejotl bankowo. nie pijcie tymbarkow. nigdy.

czarnanna

Mumin z nożem wygląda świetnie:)
Nowy bohater, ojej, spoko by było czesciej go widzieć!! Wink

Ah, Mihau, w tym nie tliła się żadna ironia.... w końcu masz tez swoje życie prawda, a nie tylko grafita Smile

qbos

czy ten mumin to seryjny zabojca? psychopatycznie chory ? jak sam autor? Very Happy

wlasnie swoja droga zastanawiam sie co Cie inspiruje do tworzenia mhmmm takich drastycznych pasków ... bardzo jestem ciekawy co sie kryje w Twojej glowie , i co jest (albo bylo?) impulsem do rysowania tego komiksu ?

mihau

no cóż...co siedzi w mojej głowie? tego sam nie wiem tak do końca. Ale dzielnie studiuję psychologię, więc może po napisaniu pracy magisterskiej przybliżę się do prawdy...ale to jeszcze chwilkę zajmie.

A co inspiruje? No cóż...Myślę, że staram się bardzo dosadnie przedstawiać to o co mi chodzi. Szczerze mówiąc mam nielada zabawę, przedstawiając jakiś problem, czy gag w formie przykręconej do oporu w swojej brutalności. Tak jak w innych komiksach, ktoś się uderzy albo będzie miał guza u mnie jest pokazane bez żadnych barier - albo ma obciętą łapę, albo głowę - wszystko jedno, ale przynajmniej bezkompromisowo. Bo czasami, żeby coś przekazać, trzeba o tym powiedzieć bardzo dosadnie.
Być może czasem chciałbym coś więcej powiedzieć o ludziach i ich naturze. O tym, jak daleko czasami od siebie stoimy i nie widzimy rzeczy oczywistych...nie wiem na ile mi się to udaje. Nie jest to z pewnością komiks przeznaczony dla wszystkich ludzi, raczej dla tych o specyficznej wrażliwości, którzy wiedzą czym jest dobro a czym zło. Nie czułbym się dobrze, jeżeli ktoś w moim komiksie widziałby pochwałę okrucieństwa czy dehumanizacji. To zupełnie nie o to chodzi. Sama krew i drastyczność są jedynie pewną formą i konwencją której staram się trzymać.
Oczywiście istnieje w tym wszystkim pewna doza fascynacji tym co dziwne, niezrozumiałe i być może złe.

A mumin...no cóż. Chyba taki wizerunek muminka najmniej pasuje do tej postaci z lat dziecistwa - i właśnie o taki złamanie formy i doprowadzenie do rażącego kontrastu mi chodziło. Psychopatyczny morderca? hmm...może Wink

mam pewien sentyment do postaci psychopatycnych morderców - to bardzo ciekawa sprawa.

sameli

Mumin też mnie zaskoczył! Zwłaszcza że trochę tu nie zaglądałam. Nie wiem skąd on tu nagle, ale wpasował się genialnie, Smile

Po prostu odsłoniłeś jego drugą twarz, której mając te lat parę nie mieliśmy szansy zobaczyć... (mógłbyś pracować nad krwawymi bajkami - dla dzieci o mocnych nerwach Wink

)

A tak nawiązując do genezy komiksu, ciekawe jak powstał pierwszy grafit, bo coś Cię musiało do niego (bezpośrednio) tknąć..? Bo forma, tu już sporo napisałeś, ma być dosadna, ekpresyjna (m.in). Jak ktoś nie łapie dlaczego taka krwista, to dużo traci.

sameli

A i jeszcze coś: gdzie się podział kaktusowy sok ze środkowej części? grawitacja nie zadziałała, a może zadziałała, ale mumin użył zwłok jako mopa? a może wyparował w locie (kto wie może to wyjątkowo lotna ciecz Wink

)?

qbos

po zobaczeniu , pierwszych odcinków sobie pomyslałem ze po prostu lubisz czarny humor , drastyczne sceny, tudzież anatomie ludzkiego ciała ... po kolejnych się zacząłem zastanawiać o co chodzi , długo nie namyslając sie doszedlem do wniosku ze to groteskowe ujęcia świata pokazuje jak obojetni jestesmy na otaczajacy swiat , wydarzenia, ludzi. zapatrzeni w siebie nie zwracaja na nic uwagi

"Zapatrzeni w czarną skrzynkę obserwują pod progami między telenowelami a kolejnymi faktami"

heh wysmiewasz w tym rownierz ludzka glupote ,nawyki, tradycje. dobre ;] ciekawe swoja droga czy duzo ludzi doszukuje sie w graficie wiekszego sensu Razz

od strony graficznej , najbardziej podoba mi sie motyw tych pustych oczu ... takich oczów jakich bym sie mógł spodziewac wlasnie u psychopatycznych mordercow. puste tajemnicze pelne grozy

a sam moze masz lekkie sklonosci do sadyzmu ? bo ponoc w kazdym z nas sie kryje cien psychopatycznego mordercy, przestepcy czy jakiegos bandyty , tak gdzies kiedys na discovery uslyszalem , u jednych sie to ujawnia bardziej u innych mniej ;]

qbos

heh pomylka

mihau

Skąd pierwszy grafit...to był taki okres w moim życiu, kiedy za mną były już komiksy typu Maksymilian i Stefan (rysowałem to będąc w liceum...poszło w jakiejś gazetce szkolnej, potem uderzyłem z tym do gazety osiedlowej o nakładzie koło 100 000, więc nieźle...ale niefortunnie zapytałem się, czy nie mógłbym dostać paru groszy za publikowane charytatywnie komiksy...i się skończyło moje bytowanie w gazecie - teraz już wiem, że pieniędzmi nie należy się przejmować i dlatego też do Grafitu84 sam dokładam kasę, płacę za miejsce na serwerze i domenę i uciekam od jakichkolwiek reklam na mojej stronie - taka dygresja autobiograficzna). No więc miałem ochotę narysować jakiś komiks, ale nie miałem pomysłu na bohaterów. Jak zacząłem studiować psychologię to powoli, powoli zaczęło mi coś świtać. Wymyśliłem pierwszych bohaterów (którzy kompletnie nie przypominają tych obecnych...no może poza pustymi oczami) i szczerze mówiąc pierwszy odcinek narysowałem dość eksperymentalnie. Nie miałem kompletnie pojęcia jakby to miało wyglądać - narysowałem to ołówkiem i zostawiłem bez poprawiania tuszem, bo stwierdziłem że wygląda fajnie. To były jeszcze czasy, gdy całość, łącznie z kolorami była na piapierze (używałem farb akwarelowych). No i na samym początku myślałem trochę nad zrobieniem komiksu z dialogami jak w sztuce teatralnej...stąd pierwszy kadr jest w takim stylu, ale potem zrezygnowałem na korzyść tradycyjnych dymków. No i tak to powstało. Potem namalowałem w ten sposób jeszcze 4 komiksy i dopiero kiedy powstał piąty, to postanowiłem to wrzucić do netu.
A sam pomysł na pierwszy grafit? No cóż...po prostu taka ot bezkompromisowa historyjka...może o czymś mówi, a może jest czystym absurdem. Zresztą duża część początkowych komiksów jest utrzymana w podobnym klimacie. A że pomysł dosyć drastyczny, no to cóż - coś takiego po prostu kołacze się w mojej duszy i czasem to z siebie wydobywam i wrzucam na stronkę pod postacią komiksu.

Sok z kaktusa? to oczywiście drobny szczegół, ale też się nad nim zastanawiałem...i stwierdziłem, że część cieczy mógł wyłapać szklanką a reszta...no cóż...zdaje się, że to magiczny sok poniekąd, różne cuda dziać się mogą :]

mihau

qbos:
Nie ukrywam, że cieszy mnie takie spojrzenie na grafit :] szczerze mówiąc nad każdym odcinkiem możnaby się długo rozwodzić (no oprócz tych czysto rozrywkowych, które przecież też się zdarzają) i za powstaniem każdego kryją się jakieś spostrzeżenia na temat ludzi.
To nie przypadek, że postaci wyglądają tak jak wyglądają: są pozbawione zmysłów - nos zostawiłem po to, aby nadać im wygląd bliższy ludzkiemu, ale tak naprawdę oni nie widzą, nie słyszą, nie czują...są szarzy - tak jak ołówkowy grafit. Stąd też nazwa komiksu. I tak jak ołówkowy grafit można ich wytrzeć, zmienić, wymodelować i tak samo również są nietrwali, można ich z łatwością wytrzeć gumką. Człowiek jest istotą bardzo kruchą.
Jednak w środku każdego z nas, pod naszą szarą, beznamiętną powłoką są uczucia, nasze emocje - w graficie czerwona, jaskrawa krew. Tak naprawdę poza samą konwencją komiksu ma ona symbolizować właśnie to co w nas najcenniejsze. Jednak nawet jej widokiem nikt nie wydaje się przejmować.
Gdyby Grafit był komiksem tylko o mordowaniu, to nie wiem, czy dałoby radę zrobić o tym aż 49 odcinków...pewnie by dało, tyle że to nie o to chodzi.

Czy mam lekkie skłonności do sadyzmu? nie. prędzej do masochizmu i to nie koniecznie fizycznego, a bardziej mentalnego i psychicznego. Czy w każdym jest psychopata? Raczej nie. Samego siebie również za takiego nie uważam. Ale nie ukrywam - to dosyć fascynujące zjawisko. Jeżeli ktoś miałby ochotę, to polecam książkę "American Psycho" Breta Eastona Ellisa (tylko nie sugerujcie się filmem - książka to zupełnie co innego, oba łączy jedynie imię i nazwisko głównego bohatera; całość przeczytałem chyba około 3 razy).

no i znowu sie rozpisałem ;]